ufultu — is. Ufuldama səsi; zarıltı, inilti. Qaraca qız tamam gecəni ufultu və zarıltı ilə keçirib sübhə yaxın yuxuya getdi. S. S. A.. <Dərviş:> Ruqiyyədən gələn ah zar, ufultu bir çibin qədər də qulağımda vızıldamayırdı. A. D … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zarıldamaq — f. 1. Şiddətli həyəcan, ağrı, əziyyət, əzab və s. təsirindən zarıltı səsi çıxarmaq; inildəmək. <Sofiya:> Allah xatirinə məndən əl çəkin, günahımı artırmayın, – deyir, ağır bir xəstə kimi zarıldayırdı. Ç.. Getdikcə ağır nəfəs alan Niyaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ənin — ə. inləmə, inilti; zarıltı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
inilti — is. İnləmə səsi, həzin, yanıqlı səs; zarıltı, sızıltı. Çinarlıqda yalnız başıma gəzdim; Bu halda incə bir inilti sezdim. H. C.. Qulaqlarımda Qonçanın iniltiləri, çığırtıları, yalvarışları eşidilirdi. S. H.. Bu ağlayış və inilti səslərindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mıqqıltı — is. İnilti, zarıltı. Tapdıq, elə bil, eşitmir, mıqqıltısını artırırdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zar-zar — ağlamaq (zarıldamaq) – səslə, zarıltı ilə ağlamaq, fəğan etmək. Ey Vidadi, sənin bu puç dünyada; Nə dərdin var ki, zar zar ağlarsan? M. P. V.. Rədd ol qapıdan, ağlama zar zar, dilənçi! M. Ə. Sabir; // yanıqlı yanıqlı, həzin həzin ağlamaq, inləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zıqqıltı — is. Zıqqıldama səsi, inilti, zarıltı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zingilti — is. Vurulan və ya xəstə itin çıxardığı səs, zarıltı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ənin — is. <ər.> şair. İnləmə, inilti, zarıltı. Pianinodan həzin bir ənin qalxıb, bağçanın sükutu içində titrəyərək söndü. İ. Ə.. Ceyran baxışlı dilbər, durna gözlü nazənin; Ömründə görməmişdir nə göz yaşı, nə ənin. N. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti